Awak,,awak inat tak lagi tarikh ny? 25 April 2011? Tarikh nh tarikh saya kenal awakkan?Haha saya tak boleh lupakan masa mula-mula saya kenal awak,,happy sangat hidup saya masa tu:) Awak inat 1 Mei 2011,masa tu awak melamar saya jadik awek awak.Sekarang hampir setahun awak jadik pakwe saya.Saya sayang sangat kat awak.Saya tak nak kehilangan awak dari hidup saya.Tapi sejak akhir-akhir nh,awak selalu sangat sakit,bila say tanya awak kata sakit biasa-biasa je.Tapi saya risau sangat bila tengok keadaan awak masa tu.Lepas awak cakap awak tak apa-apa,saya mula rasa yang awak hanya sakit biasa-biasa je.Setiap hari awak sms saya.Setiap malam awak call saya ucap 'Good Night,Baby',setiap pagi awak akan kejut saya bangun untuk solat subuh.Ya ALLAH!! indahnya hidup saya masa tu.Setiap kali saya jumpa awak,saya tengok muka awak pucat aja,bila saya tanya awak kata tak ada apa-apa.Semakin hari semakin teruk saya tengok awak. "Awak,sakit awak nh dah teruk.Beritahulah saya kenapa dengan awak?Awak sakit apa?" Tapi awak hanya tersenyum dan tengok saya dengan pandangan yang sangat sayu.Hati saya semakin berdebar-debar.Saya takut awak akan tinggalkan saya nanti.Lepas kita jumpa hari tu,beberapa hari awak tak sms dan call saya.Bila saya sms awak ,awak tak balas sms saya.Saya call,awak tak angkat.Saya risau sangat wak masa tu,saya takut ada apa-apa yang akan terjadi pada awak yang saya tak tahu.Tiba-tiba malam tu awak call saya,Ya ALLAH,kalau awak nak tahu saya bahagia sangat masa awak call saya tapi kenapa awak call saya pukul 2 pagi?Saya mengantuk sangat masa tu.Saya layan awak pun nak taknak je,sebab saya ngantuk sangat masa awak call saya .Saya tanya awak 'esopk tak sempat ke nak call?Dah malam dah nh.'Awak cuma cakap,'Saya dah tak ada masa.Saya cuma ada malam ni aja nak cakap dengan awak.'Saya layan awak dengan hati yang marah sebab awak ganggu tidur saya.Maafkan saya,awak.Esok pagi,saya bangun nak pergi sekolah,saya tengok kat handphone saya awak tak ada call dan sms cakap 'Good Morning' pun.
Saya rasa pelik sangat.Dari pergi sekoplah sampai saya balik sekolah,hati say tak tenang aja.Saya rasa macam ada sesuatu yang menyakitkan akan berlaku.Petang tu saya call awak,saya nak tanya dan nak marah awak kenapa awak tak kejut and say 'good morning' dekat saya tapi bukan awak yang angkat,abang awak yang angkat.Saya dengar suara abang awak seakan orang yang sedang menahan tangis.Sauya pelik tapi saya tak pedulikan semua tu.Saya masih dengan ego saya,saya masih nak marah awak pasal pagi tadi.Saya mintak abang awak panggilkan awak tapi abang awak kata awak dah tak ada.Saya tanya abang awak,awak pergi mana?Masa tu marah saya dah tahap yang paling tinggi,saya marah sebab awak keluar tak bawa handphone.Abang awak cakap awak tak keluar tapi awak dah tak ada,awak dah pergi tinggalkan semua keluarga awak dan saya. dan awak telah kebali kepadaNYA.Saya terkejut dan air mata saya mengalir dengan laju..Saya mrnyesal sangat sebab marah kat awak.Saya menyesal sebab awak call saya malam tadi saya layan awak nak taknak je.Maafkan saya wak.Maafkan saya sebab tak kuat menghadapi kematian orang yang paling saya cinta dan awak telah bawa hati,kasih,sayang,cinta saya pergi.Ya ALLAH, aku sanagt merindukannya,aku terlalu sayang kepadanya,kembalikanlah dia kepadaku.Awak bila saya terkenangkan kenangan yang kita bina,saya teringat kata-kata awak yang mengatakan saya cinta awak awal dan akhir.Kini saya percaya kata-kata awak itu benar.Awak tenanglah disana.Mulai dari hari itu,saya mula hidup tanpa awak disisi,tanpa sms awak,tanpa senyuman awak.Kini saya mula rindukan kenangan yang telah kita bina..Awak,saya sayang awak...
coretan dari > Anom Suraya & Nabilah Junaidy
~ sedih nye...hurmmmm~
ReplyDelete